Event Description
คุณมองเห็นสีม่วงยามที่คุณได้กลิ่นมะลิหรือเปล่า
หรือเห็นละอองสีเงินฟุ้งไปในอากาศเมื่อได้ยินเสียงลมหายใจของนักร้องคนโปรด
หรือยามก้าวเท้าข้ามถนนแล้วมีรถสักคันกระหน่ำแตรใส่คุณไม่ยั้ง แทนที่จะมองเห็นอันตรายเฉกเช่นคนอื่น คุณกลับถูกจู่โจมด้วยสีส้ม คุณมองไม่เห็นอะไรนอกจากสีส้มอันน่าสะพรึง ได้แต่ยืนทื่ออยู่กลางถนนประหนึ่งคนตาบอด
ฉันเป็นแหละ และจนเมื่อไม่นานมานี้ ฉันไม่เคยเจอใครที่เป็นเหมือนฉันเลย
ประสบการณ์เหล่านี้เป็นประสบการณ์ที่สวยงามแต่โดดเดี่ยว คนอื่นอาจคุยถึงความงามของท้องฟ้า แต่ฉันไม่อาจจะพูดถึงความงามของสีฟ้าที่ได้มาจากกลิ่นของฟอร์มาลิน ยิ่งสมัยวัยเยาว์ซึ่งไม่ทราบว่าตนเองเป็นอะไรถึงไม่เหมือนคนอื่น ทำให้ก่อเกิดความกังวลมากมายและถูกเห็นว่าเป็นปมด้อยน่าอับอาย และในเมื่อคนใกล้ตัวต่างขอให้พยายามเป็นคนปกติอย่างคนทั่วไปบนโลกนี้ ฉันจึงซุกซ่อนตัวตนนี้เอาไว้มานานหลายปี ซึ่งการกระทำเช่นนี้ส่งผลระยะยาวกับฉัน ทำให้ไม่เป็นตัวของตัวเอง เพื่อนสนิทสัมผัสได้ถึงช่องว่างที่มองไม่เห็นในความสัมพันธ์ และด้วยความไม่ยอมรับตัวเองทำให้ยามมองภาพวาดของตัวเองมักจะรู้สึกว่าดีไม่พอเสมอ
จนกระทั่งวันหนึ่งฉันได้รับรู้ว่าสิ่งที่ฉันเป็นคือ ซินเนสทีเซีย เป็นการรับรู้ข้ามช่องสัมผัส บนโลกนี้มีคนมากมายที่มีประสบการณ์เดียวกับฉัน เป็นปรากฏการณ์หนึ่งในความหลากหลายของระบบประสาทในสมอง ฉันยอมรับและเข้าใจว่าโลกนี้ช่างกว้างใหญ่ ตระหนักได้ว่าสมองของคนสองคนไม่จำเป็นต้องรับรู้โลกในแบบเดียวกัน และความหลากหลายทางการรับรู้ของสมองมิใช่สิ่งแปลกแยกที่ต้องหลบซ่อน ฉันเปิดใจและได้เรียนรู้ว่า หากสามารถโอบกอดตัวเองโดยไร้เงื่อนไข บานประตูที่เคยปิดตายก็จะเปิดออก
แม้บิดเบี้ยวเพียงใด จงโอบกอดไว้เถิด
Map
6060 Arts Space
